بررسی مهارت های ارتباطی بین فردی سالمندان شهر گناباد

مقدمه و هدف: با توجه به افزایش جمعیت سالمندان، نیاز مبرم نسبت به شناسایی مشکلات این قشر احساس می شود. از آنجایی که این قشر مشکلات عدیده ای در جامعه دارند که بر روی مهارتهای ارتباطی آنها نیز اثر می گذارد، مطالعه مهارتهای ارتباط بین فردی در سالمندان بسیار مهم و ضروری به نظر می رسد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بوده که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 150 نفر از سالمندان شهر گناباد انتخاب شده و از طریق مصاحبه، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی کویین دام تکمیل گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری spss-18 و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد. یافته ها: 73/3 درصد افراد شرکت کننده در این پژوهش مرد بودند.میانگین نمره کل مهارتهای ارتباطی واحدهای پژوهش  9/93±51 /114بود. نتایج نشان داد بین نمره کل مهارتهای ارتباطی با هر یک از مهارتها بطور جداگانه، جنس و وضعیت زندگی رابطه معنی داری وجود داشت. بین نمره کل مهارتهای ارتباطی با سن همبستگی معنی دار و معکوس مشاهده گردید. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه میانگین نمرات مهارتهای ارتباطی سالمندان مورد بررسی در کلیۀ حیطه های ارتباطی متفاوت و در حد خوب بود. با توجه به اهمیت این مهارتها در سنین سالمندی، نیاز به توجه جدی تر در ایجاد شرایط مناسب جهت بهبود این مهارتها  احساس می شود و بهتر است با برگزاری دوره های آموزشی جهت ارتقای مهارتهای ارتباطی در قالب برنامه های سلامت سالمندان نسبت به رفع مشکل و ارتقای این مهارتها اقدام گردد.